Στη σφαίρα της σύγχρονης ηλεκτρονικής συσκευής, η θερμική διαχείριση, τα αγώγιμα μαξιλαράκια σιλικόνης χρησιμοποιούνται ευρέως ως κρίσιμα συστατικά διαρροής θερμότητας. Για να ξεπεραστούν οι περιορισμοί των καθαρών υλικών σιλικόνης από την άποψη της μηχανικής απόδοσης και της λειτουργικότητας, οι μηχανικοί πλαστικοποιούν έξυπνα ένα στρώμα υφάσματος σιλικόνης (τυπικά πανί υαλοπίνακας ή πολυεστέρα) Στο πίσω μέρος των αγώγιμων μαξιλαριών σιλικόνης. Αυτό το φαινομενικά απλό πανί σιλικόνης παίζει ζωτικό ρόλο, όχι για να ενισχύσει τη θερμική αγωγιμότητα, αλλά να βελτιώσει σημαντικά τη μηχανική αντοχή, τη σταθερότητα των διαστάσεων και την επιχειρησιακή ευκολία του μαξιλαριού σιλικόνης. Αυτό επιτρέπει σε αγώγιμα μαξιλαράκια σιλικόνης να προσαρμοστούν καλύτερα σε διάφορα απαιτητικά περιβάλλοντα εφαρμογών και να αξιοποιήσουν πλήρως τα αποτελεσματικά πλεονεκτήματα διάχυσης θερμότητας. Αυτό το άρθρο θα βυθιστεί στη διαδικασία κατασκευής των αγώγιμων μαξιλαριών σιλικόνης με υποστήριξη σιλικόνης και θα επισημάνει τον βασικό ρόλο του υφάσματος υποστήριξης στη βελτίωση της απόδοσης.

Με την αναπτυσσόμενη ανάπτυξη της νέας βιομηχανίας ενεργειακών οχημάτων, οι μονάδες μπαταριών, ως βασικό στοιχείο, αντιμετωπίζουν ολοένα και πιο αυστηρές απαιτήσεις για την ενεργειακή πυκνότητα, την ασφάλεια, τη διάρκεια ζωής και τη θερμική διαχείριση. Οι θερμικά αγώγιμες δομικές συγκολλητικές ουσίες, ως προηγμένα υλικά που συνδυάζουν τη δομική συγκόλληση και τη θερμική αγωγιμότητα, διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στο σχεδιασμό και την κατασκευή μονάδων μπαταριών. Αυτό το άρθρο θα εμβαθύνει στην εφαρμογή θερμικά αγώγιμων δομικών συγκολλητικών σε μονάδες μπαταριών, αναλύοντας τους βασικούς παράγοντες και τις μεθόδους εφαρμογής, με στόχο την παροχή αναφοράς για το τεχνικό προσωπικό σε συναφείς τομείς.

Μέσα στα ακριβή και σύνθετα συστήματα μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAVS), η αποτελεσματική θερμική διαχείριση είναι υψίστης σημασίας για την εξασφάλιση σταθερής λειτουργίας και ασφάλειας πτήσεων. Καθώς τα αεροσκάφη γίνονται όλο και πιο ενσωματωμένα, τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα στους συμπαγείς χώρους τους παράγουν σημαντική θερμότητα κατά τη διάρκεια της λειτουργίας. Εάν αυτή η θερμότητα δεν διαχέεται αποτελεσματικά και αμέσως, απειλεί άμεσα την απόδοση, την αξιοπιστία του drone και ακόμη και τη διάρκεια ζωής της. Μεταξύ των διαφόρων λύσεων θερμικής διαχείρισης, το θερμικό πηκτώ (Μίσος), παίζει έναν απαραίτητο ρόλο. Είναι μια πάστα-όπως ή γέλη-σαν ουσία, συνήθως κατασκευασμένη από σιλικόνη ή μη-βάση σιλικόνης αναμειγνύεται με εξαιρετικά θερμικά αγώγιμα πληρωτικά. Η βασική του λειτουργία είναι να γεμίσει τα μικροσκοπικά κενά αέρα μεταξύ της θερμότητας-δημιουργία εξαρτημάτων (σαν μάρκες) και δομές διάχυσης θερμότητας (όπως ψύκτες ή μεταλλικά περιβλήματα). Δεδομένου ότι ο αέρας είναι ένας κακός αγωγός θερμότητας, η πλήρωση αυτών των κενών με θερμική πηκτή μειώνει σημαντικά τη θερμική αντίσταση επαφής, δημιουργώντας μια αποτελεσματική οδό για τη μεταφορά θερμότητας και έτσι ενισχύοντας σημαντικά τη συνολική απόδοση της απόρριψης θερμότητας.

Στον κόσμο των αισθητήρων ακριβείας, όπου κάθε σήμα που έχει συλληφθεί είναι υψίστης σημασίας, η θερμοκρασία βρίσκεται ως αόρατος αντίπαλος στην απόδοση. Για να δαμάσει αυτό το θερμικό θηρίο, τα υλικά θερμικής διασύνδεσης αναπτύχθηκαν για να δρουν ως κρίσιμη γέφυρα, μεταφέροντας θερμότητα από το τσιπ στη ψύκτρα. Μεταξύ των πολλών λύσεων, ένα φαινομενικά εξειδικευμένο υλικό - το μη-Το θερμικό μαξιλάρι σιλικόνης - έχει ανυψωθεί σε χρυσό πρότυπο στην κοπή-τα πεδία άκρων όπως οι κάμερες αυτοκινήτων και το Lidar, καθιστώντας ένα απαραίτητο στοιχείο. Η άνοδό του δεν είναι μια απλή υποκατάσταση υλικού, αλλά μια απεργία ακριβείας ενάντια στους κινδύνους μόλυνσης και αποτυχίας. Αυτή η αμείλικτη επιδίωξη ενός "μηδέν-Η μόλυνση "το περιβάλλον προέρχεται από ένα θεμελιώδες ελάττωμα που είναι εγγενές στην παραδοσιακή σιλικόνη-Με βάση θερμικά υλικά: outgassing σιλοξάνης. Υπό λειτουργικές θερμοκρασίες, τα συμβατικά μαξιλαράκια σιλικόνης απελευθερώνουν χαμηλά-μοριακός-Σιλοξάνες βάρους. Αυτές οι μικροσκοπικές μολυσματικές ουσίες μπορούν να μεταναστεύσουν σε οπτικά εξαρτήματα ακριβείας, όπως φακοί κάμερας, φίλτρα IR ή η ίδια η επιφάνεια του αισθητήρα, σχηματίζοντας μια λιπαρή μεμβράνη. Αυτή η μεμβράνη προκαλεί καταστροφική οπτική μόλυνση, οδηγώντας σε μειωμένη μεταφορά φωτός, θολές εικόνες, μειωμένη αντίθεση και ακόμη και φρικιαστική λάμψη ή φάντασμα. Για ένα αυτόνομο σύστημα οδήγησης που βασίζεται σε ένα σαφές οπτικό πεδίο για απόφαση-Κάνοντας, αυτό το "τυφλό" της όρασής του είναι μη-Ερυθρό όριο διαπραγματεύσιμης ασφάλειας. Ομοίως, στα συστήματα LIDAR, ένα μολυσμένο οπτικό παράθυρο αποδυναμώνει τη μετάδοση και τη λήψη λέιζερ, διακυβεύοντας άμεσα το εύρος ανίχνευσης και την ακρίβεια.

Η αναζήτηση για κλιμακωτή αντικατάσταση του χαλκού ως θερμικού αγώγιμου υλικού σε εφαρμογές υψηλής θερμικής διαχείρισης ήταν μια συνεχής διαδικασία για πάνω από μια δεκαετία. Ο χαλκός εξακολουθεί να είναι χρήσιμος ως θερμικός αγωγός - είναι φθηνός, αποτελεσματικός, μπορεί να παραχθεί σε μεγάλες ποσότητες και μπορεί να διαμορφωθεί για χρήση σε μεγάλα εξαρτήματα. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως ο μεγάλος συνεργάτης του CERN του CERN (LHC) Και άλλα συγκεκριμένα βιομηχανικά περιβάλλοντα, υπάρχει ανάγκη για ένα υλικό που διαθέτει χαμηλή πυκνότητα και μπορεί να διαχειριστεί όχι μόνο την ακραία θερμότητα, αλλά και την ακραία δομική πίεση.

Στο τοπίο της φωτοβολταϊκής παραγωγής ενέργειας, ο μετατροπέας παίζει τον αναντικατάστατο ρόλο της "καρδιάς" του συστήματος. Μετατρέπει αποτελεσματικά το άμεσο ρεύμα από ηλιακούς συλλέκτες στο εναλλασσόμενο ρεύμα που τροφοδοτείται στο δίκτυο. Πίσω από αυτή τη διαδικασία μετατροπής ενέργειας βρίσκεται η τεράστια θερμότητα που παράγεται από συσκευές ημιαγωγών ισχύος, όπως IGBTs και αναδυόμενες μονάδες SIC. Εάν αυτή η θερμότητα δεν διαχέεται αμέσως και αποτελεσματικά, απειλεί άμεσα την απόδοση του μετατροπέα, τη διάρκεια ζωής και την απόδοση της επένδυσης ολόκληρης της φωτοβολταϊκής μονάδας. Κατά συνέπεια, ψηλά-Ο σχεδιασμός της θερμικής διαχείρισης απόδοσης έχει γίνει ένα βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην τεχνολογία των μετατροπέων και μέσα σε αυτόν τον τομέα, τα υλικά θερμικής διασύνδεσης - ειδικά τα θερμικά μαξιλάρια - υποβάλλονται ήσυχα σε βαθιά τεχνολογικό μετασχηματισμό.